آموزش استقرار و میزبانی در Next.js

در این آموزش Next.js، استقرار و میزبانی در Next.js از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این مقاله آموزشی، ما به بررسی جامع و کامل فرآیند استقرار و میزبانی برنامه‌های Next.js خواهیم پرداخت و تمامی جنبه‌های این موضوع را از سطح مبتدی تا پیشرفته پوشش می‌دهیم. هدف ما ارائه توضیحات ساده و قابل فهم برای مبتدیان است تا بتوانند به راحتی برنامه‌های خود را در محیط‌های مختلف مستقر و میزبانی کنند.

استقرار برنامه Next.js

استقرار برنامه Next.js یکی از مراحل کلیدی در فرآیند توسعه وب است که تضمین می‌کند برنامه شما به طور پایدار و با کارایی بالا در دسترس کاربران قرار گیرد. در این بخش به بررسی گزینه‌های مختلف میزبانی، تنظیمات محیط‌های تولید و توسعه، و استفاده از محیط‌های پیش‌فرض Vercel برای استقرار آسان خواهیم پرداخت.

گزینه‌های میزبانی (Vercel، Netlify، AWS، Firebase، و غیره)

استقرار و میزبانی در Next.js می‌تواند از طریق گزینه‌های مختلفی انجام شود که هر کدام مزایا و ویژگی‌های خاص خود را دارند. در ادامه به تفصیل هر یک از این گزینه‌ها می‌پردازیم:

Vercel

Vercel توسط تیم توسعه‌دهنده Next.js ایجاد شده و بهترین سازگاری را با این فریم‌ورک دارد. این پلتفرم برای استقرار و میزبانی در Next.js بسیار مناسب است زیرا:

استقرار آسان: با اتصال مخزن Git خود به Vercel، فرآیند استقرار به صورت خودکار انجام می‌شود.
پشتیبانی از SSR و ISR: امکان استفاده از Server-Side Rendering (SSR) و Incremental Static Regeneration (ISR) به صورت بومی فراهم شده است.
پیش‌نمایش پروژه: هر بار که تغییراتی در کد اعمال می‌شود، Vercel یک پیش‌نمایش از پروژه ایجاد می‌کند که می‌توانید آن را قبل از استقرار نهایی بررسی کنید.
مقیاس‌پذیری: به راحتی می‌توانید با افزایش ترافیک، منابع مورد نیاز خود را مقیاس‌بندی کنید.

Netlify

Netlify نیز یک گزینه محبوب برای استقرار و میزبانی در Next.js است که ویژگی‌های زیر را ارائه می‌دهد:

استقرار سریع: فرآیند استقرار با چند کلیک ساده انجام می‌شود.
پشتیبانی از توابع سرور: امکان اجرای توابع سرور (Serverless Functions) برای انجام وظایف پیچیده‌تر.
یکپارچگی با Git: پشتیبانی کامل از GitHub، GitLab و Bitbucket برای مدیریت نسخه‌ها و استقرار خودکار.
بهینه‌سازی عملکرد: استفاده از CDN برای تحویل سریع محتوا به کاربران در سراسر جهان.

AWS (Amazon Web Services)

AWS یکی از قدرتمندترین پلتفرم‌های ابری است که امکانات گسترده‌ای برای استقرار و میزبانی در Next.js فراهم می‌کند:

سفارشی‌سازی بالا: امکان تنظیم دقیق منابع و سرویس‌های مورد نیاز برای برنامه شما.
مقیاس‌پذیری بی‌نهایت: با استفاده از سرویس‌هایی مانند EC2، Lambda، و S3 می‌توانید برنامه خود را به راحتی مقیاس‌بندی کنید.
امنیت و قابلیت اطمینان: ارائه امکانات امنیتی پیشرفته و پشتیبانی از چند منطقه جغرافیایی برای اطمینان از در دسترس بودن برنامه.
خدمات متنوع: دسترسی به سرویس‌های مختلف مانند پایگاه‌داده‌های مدیریت شده، ذخیره‌سازی، و ابزارهای تحلیل.

Firebase

Firebase پلتفرمی از گوگل است که امکانات متنوعی برای استقرار و میزبانی در Next.js ارائه می‌دهد:

میزبانی استاتیک: امکان میزبانی فایل‌های استاتیک مانند HTML، CSS، و جاوااسکریپت با سرعت بالا.
توابع ابری: اجرای توابع سرور بدون نیاز به مدیریت زیرساخت‌ها.
ادغام آسان با سایر سرویس‌های گوگل: مانند Firebase Authentication، Firestore، و Analytics برای ایجاد برنامه‌های پویا و تعاملی.
پشتیبانی از CI/CD: ابزارهای داخلی برای خودکارسازی فرآیند استقرار و به‌روزرسانی برنامه.

دیگر گزینه‌ها

علاوه بر موارد فوق، گزینه‌های دیگری نیز برای استقرار و میزبانی در Next.js وجود دارند که هر کدام ویژگی‌ها و قیمت‌های متفاوتی دارند:

Heroku: پلتفرمی ساده برای استقرار برنامه‌های وب با پشتیبانی از زبان‌های مختلف.
DigitalOcean: ارائه سرورهای ابری با قیمت‌های مناسب و مقیاس‌پذیری بالا.
Azure: پلتفرم ابری مایکروسافت با امکانات مشابه AWS برای استقرار برنامه‌های مقیاس‌پذیر.
GitHub Pages: برای پروژه‌های استاتیک مناسب است و می‌تواند با Next.js ترکیب شود.

تنظیمات محیط‌های تولید و توسعه

برای استقرار و میزبانی در Next.js، تنظیم محیط‌های تولید و توسعه بسیار مهم است. این تنظیمات به شما کمک می‌کنند تا برنامه خود را بهینه‌سازی کرده و امنیت لازم را فراهم کنید. در ادامه به برخی از تنظیمات کلیدی می‌پردازیم:

متغیرهای محیطی

مدیریت متغیرهای محیطی برای تنظیمات مختلف تولید و توسعه از اهمیت بالایی برخوردار است. این متغیرها می‌توانند شامل کلیدهای API، تنظیمات پایگاه‌داده، و سایر مقادیر حساس باشند که نباید در کد منبع قرار گیرند. برای مدیریت متغیرهای محیطی در Next.js، می‌توانید از فایل‌های .env استفاده کنید:

# .env.local (محیط توسعه)
NEXT_PUBLIC_API_URL=http://localhost:3000/api
DATABASE_URL=postgres://user:password@localhost:5432/mydb

# .env.production (محیط تولید)
NEXT_PUBLIC_API_URL=https://myapp.com/api
DATABASE_URL=postgres://user:password@prod-db-host:5432/mydb

در کد خود، می‌توانید از این متغیرها به صورت زیر استفاده کنید:

const apiUrl = process.env.NEXT_PUBLIC_API_URL;

بهینه‌سازی عملکرد

برای بهینه‌سازی عملکرد در استقرار و میزبانی در Next.js، می‌توانید از قابلیت‌های بومی این فریم‌ورک استفاده کنید:

کد تقسیم‌بندی (Code Splitting): به صورت خودکار توسط Next.js انجام می‌شود و باعث می‌شود تنها بخش‌های مورد نیاز در هر صفحه بارگذاری شوند.
پیش‌بارگذاری (Preloading): Next.js به طور خودکار منابع ضروری را پیش‌بارگذاری می‌کند تا زمان بارگذاری صفحات کاهش یابد.
تصویر بهینه‌سازی (Image Optimization): استفاده از کامپوننت next/image برای بارگذاری تصاویر بهینه‌شده با فرمت‌های مدرن مانند WebP.

امنیت

امنیت یکی از جنبه‌های حیاتی در استقرار و میزبانی در Next.js است. برخی از اقدامات امنیتی که می‌توانید انجام دهید عبارتند از:

استفاده از HTTPS: اطمینان حاصل کنید که ارتباطات بین کاربران و سرور از طریق HTTPS انجام می‌شود.
مدیریت دسترسی‌ها: استفاده از ابزارهای مدیریت دسترسی برای محدود کردن دسترسی به بخش‌های حساس برنامه.
به‌روزرسانی منظم: به‌روزرسانی وابستگی‌ها و فریم‌ورک‌ها برای جلوگیری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی.
استفاده از فایروال‌ها و ابزارهای امنیتی: مانند AWS WAF برای محافظت از برنامه در برابر حملات رایج.

استفاده از محیط‌های پیش‌فرض Vercel برای استقرار آسان

یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای استقرار و میزبانی در Next.js استفاده از محیط‌های پیش‌فرض Vercel است. این پلتفرم به دلیل یکپارچگی بالا با Next.js بسیار سریع و آسان است و نیاز به تنظیمات پیچیده ندارد. در ادامه مراحل اصلی این فرآیند را بررسی می‌کنیم:

مراحل استقرار در Vercel

ثبت‌نام در Vercel:

به سایت Vercel بروید و با استفاده از حساب GitHub، GitLab یا Bitbucket خود ثبت‌نام کنید.
پس از ورود، به داشبورد Vercel هدایت خواهید شد.

اتصال به مخزن Git:

در داشبورد Vercel، روی دکمه “New Project” کلیک کنید.
مخزن Git خود را از لیست مخازن انتخاب کنید یا اجازه دهید Vercel به مخازن شما دسترسی پیدا کند.

انتخاب پروژه Next.js:

پس از اتصال مخزن، پروژه Next.js خود را از لیست پروژه‌های موجود انتخاب کنید.
Vercel به طور خودکار تنظیمات مورد نیاز برای استقرار Next.js را تشخیص می‌دهد.

پیکربندی تنظیمات استقرار:

در این مرحله، می‌توانید تنظیمات پیشرفته مانند متغیرهای محیطی، مسیرهای سفارشی، و تنظیمات شبکه را انجام دهید.
برای بیشتر پروژه‌ها، تنظیمات پیش‌فرض کافی هستند و نیازی به تغییر ندارند.

اجرای استقرار:

با کلیک روی دکمه “Deploy”، Vercel فرآیند استقرار را آغاز می‌کند.
در عرض چند لحظه، برنامه شما در دامنه اختصاصی Vercel در دسترس خواهد بود.

مشاهده برنامه:

پس از اتمام فرآیند استقرار، می‌توانید برنامه خود را در دامنه ارائه شده مشاهده کنید.
همچنین، هر بار که تغییراتی در مخزن Git اعمال می‌شود، Vercel به طور خودکار استقرار جدید را انجام می‌دهد.

مزایای استفاده از Vercel برای استقرار Next.js

یکپارچگی کامل با Next.js: تمامی ویژگی‌های Next.js مانند SSR، ISR و API Routes به صورت بومی توسط Vercel پشتیبانی می‌شوند.
استقرار خودکار: هر تغییر در مخزن Git به صورت خودکار استقرار جدید را آغاز می‌کند که این امر فرآیند توسعه را سرعت می‌بخشد.
پشتیبانی از پیش‌نمایش‌ها: امکان ایجاد پیش‌نمایش‌های موقت برای بررسی تغییرات قبل از استقرار نهایی.
امنیت و مقیاس‌پذیری: Vercel به صورت خودکار برنامه شما را در سراسر جهان توزیع می‌کند و امنیت لازم را فراهم می‌آورد.

استفاده از CI/CD برای Next.js

پیکربندی CI/CD با استفاده از GitHub Actions، GitLab CI یا سایر ابزارها

استفاده از CI/CD (Continuous Integration/Continuous Deployment) برای استقرار و میزبانی در Next.js باعث افزایش سرعت و کیفیت فرآیند استقرار می‌شود. CI/CD به توسعه‌دهندگان این امکان را می‌دهد که تغییرات کد را به صورت خودکار تست کرده و در محیط‌های مختلف مستقر کنند. ابزارهای محبوب شامل:

GitHub Actions

GitHub Actions یکی از قدرتمندترین ابزارهای CI/CD است که به شما امکان می‌دهد ورک‌فلوهای سفارشی برای تست و استقرار خودکار برنامه‌های Next.js خود ایجاد کنید. برخی از ویژگی‌های کلیدی GitHub Actions عبارتند از:

یکپارچگی با GitHub: به صورت بومی با مخازن GitHub یکپارچه می‌شود و می‌تواند به تغییرات کد واکنش نشان دهد.
ورک‌فلوهای قابل سفارشی‌سازی: امکان تعریف مراحل مختلف مانند نصب وابستگی‌ها، اجرای تست‌ها، ساخت برنامه، و استقرار.
مجموعه‌ای از اکشن‌های از پیش تعریف‌شده: اکشن‌های متنوعی برای انجام وظایف مختلف مانند استقرار به Vercel، AWS، و غیره.
پشتیبانی از محیط‌های مختلف: اجرای ورک‌فلوها در محیط‌های مختلف مانند لینوکس، ویندوز و macOS.

GitLab CI

GitLab CI ابزار قدرتمندی برای مدیریت چرخه عمر توسعه است که امکانات جامع برای استقرار و میزبانی در Next.js فراهم می‌کند:

پیکربندی با فایل .gitlab-ci.yml: تعریف دقیق مراحل CI/CD از طریق فایل پیکربندی.
پشتیبانی از Runnerهای مختلف: امکان استفاده از Runnerهای مشترک یا خود میزبانی برای اجرای ورک‌فلوها.
گزارش‌دهی و مانیتورینگ پیشرفته: مشاهده گزارش‌های تست و استقرار به صورت گرافیکی و تجزیه و تحلیل آسان.
یکپارچگی با سایر ابزارهای GitLab: مانند Issue Tracking، Container Registry، و Kubernetes.

CircleCI

CircleCI یکی دیگر از ابزارهای محبوب CI/CD است که برای استقرار و میزبانی در Next.js بسیار مناسب است:

پشتیبانی از کانتینرها: اجرای ورک‌فلوها در محیط‌های کانتینری مشابه Docker.
پیکربندی با فایل config.yml: تعریف دقیق مراحل CI/CD از طریق فایل پیکربندی.
پشتیبانی از کشینگ: استفاده از کش برای افزایش سرعت اجرای تست‌ها و مراحل ساخت.
گزارش‌دهی و نوتیفیکیشن‌ها: اطلاع‌رسانی به تیم در مورد وضعیت استقرار و تست‌ها.

Travis CI

Travis CI یکی از قدیمی‌ترین ابزارهای CI/CD است که همچنان برای بسیاری از پروژه‌های متن‌باز و خصوصی مورد استفاده قرار می‌گیرد:

پشتیبانی از زبان‌های مختلف: امکان اجرای ورک‌فلوها برای پروژه‌های نوشته‌شده به زبان‌های مختلف از جمله JavaScript و TypeScript.
پیکربندی با فایل .travis.yml: تعریف مراحل CI/CD از طریق فایل پیکربندی.
یکپارچگی با پلتفرم‌های میزبانی مختلف: مانند AWS، Google Cloud، و Vercel برای استقرار خودکار.

خودکارسازی فرآیند استقرار با Pipelineها

با استفاده از CI/CD، می‌توانید فرآیند استقرار را به صورت خودکار از طریق Pipelineها مدیریت کنید. Pipelineها مجموعه‌ای از مراحل هستند که به ترتیب اجرا می‌شوند تا برنامه شما از کد منبع به محیط تولید منتقل شود. مراحل اصلی شامل:

1. اجرای تست‌ها

اجرای تست‌ها اولین مرحله در Pipeline است که اطمینان حاصل می‌کند کد شما بدون خطا و با کیفیت بالا است. این تست‌ها می‌توانند شامل:

تست‌های واحد (Unit Tests): تست کردن توابع و ماژول‌های جداگانه.
تست‌های یکپارچگی (Integration Tests): تست کردن تعامل بین بخش‌های مختلف برنامه.
تست‌های E2E (End-to-End Tests): تست کردن جریان‌های کامل کاربر در برنامه.

مثال از یک ورک‌فلو ساده در GitHub Actions برای اجرای تست‌ها:

name: CI

on:
  push:
    branches: [ main ]
  pull_request:
    branches: [ main ]

jobs:
  build:
    runs-on: ubuntu-latest

    steps:
      - uses: actions/checkout@v2
      - name: Use Node.js
        uses: actions/setup-node@v2
        with:
          node-version: '16'
      - run: npm install
      - run: npm run test

2. ساخت (Build)

پس از اطمینان از صحت کد، مرحله ساخت (Build) آغاز می‌شود که در آن برنامه شما به نسخه نهایی آماده استقرار تبدیل می‌شود. این مرحله شامل:

ترکیب کد: استفاده از ابزارهایی مانند Webpack یا Babel برای ترکیب و ترانسپایل کد.
بهینه‌سازی: اعمال بهینه‌سازی‌های لازم برای کاهش حجم فایل‌ها و افزایش سرعت بارگذاری.
تولید فایل‌های استاتیک: تولید فایل‌های HTML، CSS و جاوااسکریپت برای صفحات استاتیک.
مثال از مرحله ساخت در GitHub Actions:

    steps:
      - uses: actions/checkout@v2
      - name: Use Node.js
        uses: actions/setup-node@v2
        with:
          node-version: '16'
      - run: npm install
      - run: npm run build

3. استقرار

مرحله استقرار شامل ارسال نسخه نهایی برنامه به محیط‌های میزبانی مانند Vercel یا AWS است. این مرحله می‌تواند به صورت خودکار انجام شود و از ابزارهای مختلفی برای انجام این کار استفاده می‌شود.

مثال از مرحله استقرار به Vercel در GitHub Actions:

      - name: Deploy to Vercel
        uses: amondnet/vercel-action@v20
        with:
          vercel-token: ${{ secrets.VERCEL_TOKEN }}
          vercel-org-id: ${{ secrets.VERCEL_ORG_ID }}
          vercel-project-id: ${{ secrets.VERCEL_PROJECT_ID }}
          working-directory: ./
          alias-domains: myapp.com

4. اعلام وضعیت

پس از اتمام مراحل تست، ساخت و استقرار، وضعیت فرآیند به تیم اطلاع داده می‌شود. این اطلاع‌رسانی می‌تواند از طریق ایمیل، Slack، یا ابزارهای مدیریت پروژه انجام شود تا تیم بتواند از موفقیت یا شکست استقرار آگاه شود و در صورت نیاز اقدامات لازم را انجام دهد.

مثال از اعلان وضعیت در GitHub Actions:

      - name: Notify Slack
        uses: slackapi/slack-github-action@v1.18.0
        with:
          payload: |
            {
              "text": "استقرار برنامه Next.js با موفقیت انجام شد!"
            }
        env:
          SLACK_WEBHOOK_URL: ${{ secrets.SLACK_WEBHOOK_URL }}

مدیریت نسخه‌ها و Rollback در استقرار

مدیریت نسخه‌ها و قابلیت Rollback برای استقرار و میزبانی در Next.js اهمیت زیادی دارد. با استفاده از CI/CD، می‌توانید به راحتی نسخه‌های مختلف برنامه را مدیریت کرده و در صورت نیاز به نسخه قبلی بازگردید. این کار از طریق تگ‌گذاری نسخه‌ها و نگهداری تاریخچه استقرارها انجام می‌شود.

تگ‌گذاری نسخه‌ها

تگ‌گذاری نسخه‌ها به شما امکان می‌دهد تا هر نسخه از برنامه را به صورت مستقل شناسایی کنید. این کار باعث می‌شود که بتوانید به راحتی به نسخه‌های قبلی بازگردید یا نسخه‌های خاصی را برای محیط‌های مختلف استقرار دهید.

مثال از تگ‌گذاری نسخه در GitHub Actions:

      - name: Create Tag
        run: |
          git config --global user.name 'github-actions'
          git config --global user.email 'github-actions@github.com'
          git tag -a v1.0.${{ github.run_number }} -m "Version ${{ github.run_number }}"
          git push origin v1.0.${{ github.run_number }}

حفظ تاریخچه استقرارها

حفظ تاریخچه استقرارها به شما امکان می‌دهد تا تغییرات اعمال‌شده را پیگیری کرده و در صورت نیاز به نسخه‌های قبلی بازگردید. این امر از طریق استفاده از ابزارهای CI/CD و پلتفرم‌های میزبانی انجام می‌شود.

قابلیت Rollback

در صورت بروز مشکلات در نسخه جدید، قابلیت Rollback به شما امکان می‌دهد تا به سرعت به نسخه قبلی بازگردید و از ایجاد اختلال برای کاربران جلوگیری کنید. این کار معمولاً با استفاده از ابزارهای مدیریتی پلتفرم میزبانی یا دستورات CI/CD انجام می‌شود.

مثال از Rollback در Vercel: Vercel به صورت خودکار نسخه‌های قبلی برنامه را نگهداری می‌کند و می‌توانید از داشبورد Vercel به راحتی به نسخه قبلی بازگردید.

استفاده از Docker با Next.js

استفاده از Docker برای استقرار و میزبانی در Next.js یکی از روش‌های قدرتمند و انعطاف‌پذیر است که به توسعه‌دهندگان امکان می‌دهد تا برنامه‌های خود را در محیط‌های سازگار و قابل حمل اجرا کنند. Docker با فراهم کردن یک محیط مجزا و استاندارد برای اجرای برنامه‌ها، مشکلات مربوط به سازگاری محیطی را به حداقل می‌رساند و فرآیند استقرار را ساده‌تر می‌کند. در این بخش، به تفصیل به مراحل ایجاد Dockerfile، مدیریت چندمرحله‌ای Build و بهینه‌سازی تصویر Docker، و استقرار با Docker Compose یا Kubernetes خواهیم پرداخت.

ایجاد Dockerfile برای برنامه Next.js

برای شروع استفاده از Docker با Next.js، اولین قدم ایجاد یک فایل Dockerfile است که نحوه ساخت و اجرای برنامه شما را تعریف می‌کند. یک Dockerfile شامل دستورات مختلفی است که Docker برای ایجاد یک تصویر (Image) استفاده می‌کند. در ادامه، یک نمونه Dockerfile برای برنامه Next.js را بررسی می‌کنیم:

# مرحله ساخت
FROM node:16-alpine AS builder
WORKDIR /app
COPY package.json yarn.lock ./
RUN yarn install
COPY . .
RUN yarn build

# مرحله اجرا
FROM node:16-alpine
WORKDIR /app
COPY --from=builder /app/.next ./.next
COPY --from=builder /app/package.json ./ 
RUN yarn install --production
EXPOSE 3000
CMD ["yarn", "start"]

توضیحات مرحله به مرحله:

مرحله ساخت (Builder Stage):

FROM node:16-alpine AS builder: استفاده از تصویر پایه node:16-alpine و نام‌گذاری این مرحله به عنوان builder.
WORKDIR /app: تعیین دایرکتوری کاری در داخل کانتینر.
COPY package.json yarn.lock ./: کپی فایل‌های package.json و yarn.lock به دایرکتوری کاری.
RUN yarn install: نصب وابستگی‌های پروژه.
COPY . .: کپی تمامی فایل‌های پروژه به دایرکتوری کاری.
RUN yarn build: ساخت پروژه Next.js برای محیط تولید.

مرحله اجرا (Runtime Stage):

FROM node:16-alpine: استفاده مجدد از تصویر پایه node:16-alpine بدون ابزارهای ساخت.
WORKDIR /app: تعیین دایرکتوری کاری.
COPY –from=builder /app/.next ./.next: کپی پوشه ساخته‌شده .next از مرحله builder.
COPY –from=builder /app/package.json ./: کپی فایل package.json از مرحله builder.
RUN yarn install –production: نصب وابستگی‌های مورد نیاز برای محیط تولید.
EXPOSE 3000: باز کردن پورت 3000 برای دسترسی به برنامه.
CMD [“yarn”, “start”]: اجرای فرمان yarn start برای شروع برنامه.

مدیریت چندمرحله‌ای Build و بهینه‌سازی تصویر Docker

استفاده از چندمرحله‌ای Build در Docker به شما امکان می‌دهد تا مراحل مختلف ساخت و اجرای برنامه را جداگانه مدیریت کنید. این روش به کاهش حجم نهایی تصویر Docker و بهبود عملکرد کمک می‌کند. در ادامه به مزایای استفاده از چندمرحله‌ای Build و نحوه بهینه‌سازی تصویر Docker می‌پردازیم.

مزایای استفاده از چندمرحله‌ای Build:

کاهش حجم تصویر نهایی:

با جداسازی مراحل ساخت و اجرا، ابزارهای مورد نیاز برای ساخت برنامه (مانند کامپایلرها و ابزارهای وابسته) در تصویر نهایی حضور ندارند.
این امر باعث کاهش حجم کلی تصویر Docker می‌شود که به بهبود زمان بارگذاری و کاهش هزینه‌های ذخیره‌سازی کمک می‌کند.

افزایش امنیت:

حذف ابزارهای ساخت از تصویر نهایی سطح دسترسی را کاهش می‌دهد و احتمال وجود آسیب‌پذیری‌های امنیتی را کم می‌کند.
تنها فایل‌های ضروری برای اجرای برنامه در تصویر نهایی قرار می‌گیرند.

بهبود عملکرد:

تصاویر سبک‌تر سریع‌تر بارگذاری و اجرا می‌شوند.
کاهش زمان استقرار و افزایش سرعت پاسخ‌دهی برنامه به کاربران.

بهینه‌سازی تصویر Docker:

برای بهینه‌سازی تصویر Docker، می‌توانید از تکنیک‌های زیر استفاده کنید:

استفاده از تصاویر پایه سبک:

استفاده از تصاویر پایه‌ای مانند node:16-alpine که بر پایه Alpine Linux هستند، حجم کمتری نسبت به تصاویر استاندارد دارند.

حذف فایل‌های غیرضروری:

از دستورات COPY و RUN به گونه‌ای استفاده کنید که تنها فایل‌های مورد نیاز برای اجرای برنامه در تصویر نهایی قرار گیرند.

استفاده از کش Docker:

دستورات Dockerfile را به گونه‌ای ترتیب دهید که از کش Docker به بهترین شکل استفاده شود. به عنوان مثال، نصب وابستگی‌ها قبل از کپی کردن باقی فایل‌ها باعث می‌شود که در صورت تغییر فایل‌های کد، مرحله نصب وابستگی‌ها کش شده باقی بماند و سرعت ساخت افزایش یابد.

استقرار با Docker Compose یا Kubernetes

پس از ایجاد Dockerfile و بهینه‌سازی تصویر Docker، نوبت به استقرار برنامه Next.js با استفاده از Docker Compose یا Kubernetes می‌رسد. هر دو ابزار قابلیت‌های متفاوتی دارند و بسته به نیاز پروژه، یکی از آن‌ها می‌تواند مناسب‌تر باشد.

استفاده از Docker Compose

Docker Compose ابزاری است که به شما امکان می‌دهد چندین کانتینر Docker را به صورت همزمان مدیریت و اجرا کنید. این ابزار برای محیط‌های توسعه و پروژه‌های کوچک‌تر مناسب است.

مثال از فایل docker-compose.yml برای Next.js:

version: '3'
services:
  web:
    build: .
    ports:
      - "3000:3000"
    environment:
      NODE_ENV: production
    depends_on:
      - db
  db:
    image: postgres:13
    environment:
      POSTGRES_USER: user
      POSTGRES_PASSWORD: password
      POSTGRES_DB: mydb
    volumes:
      - db-data:/var/lib/postgresql/data

volumes:
  db-data:

توضیحات:
version: ‘3’: تعیین نسخه Docker Compose.

services: تعریف سرویس‌های مختلف.

web: سرویس مربوط به برنامه Next.js.
build: .: ساخت تصویر Docker از Dockerfile موجود در دایرکتوری فعلی.
ports: باز کردن پورت 3000 در ماشین میزبان به پورت 3000 در کانتینر.
environment: تنظیم متغیرهای محیطی.
depends_on: تعیین وابستگی به سرویس db.
db: سرویس پایگاه‌داده PostgreSQL.
image: postgres:13: استفاده از تصویر PostgreSQL نسخه 13.
environment: تنظیم متغیرهای محیطی مربوط به پایگاه‌داده.
volumes: اتصال حجم برای ذخیره‌سازی دائمی داده‌ها.
volumes: تعریف حجم‌های Docker برای ذخیره‌سازی داده‌ها.

نحوه استفاده:

ساخت و اجرای سرویس‌ها:

docker-compose up --build

این فرمان تصویر Docker را می‌سازد و سرویس‌ها را اجرا می‌کند.

توقف سرویس‌ها:

docker-compose down

استفاده از Kubernetes

Kubernetes یک سیستم اورکستریشن کانتینرها است که برای مدیریت برنامه‌های بزرگ و پیچیده با مقیاس‌پذیری بالا مناسب است. Kubernetes امکانات پیشرفته‌ای مانند خودترمیمی، مقیاس‌پذیری خودکار و مدیریت بار ترافیکی را فراهم می‌کند.

مثال از فایل‌های Kubernetes برای Next.js:
deployment.yaml: تعریف نحوه استقرار برنامه.

apiVersion: apps/v1
kind: Deployment
metadata:
  name: nextjs-deployment
spec:
  replicas: 3
  selector:
    matchLabels:
      app: nextjs
  template:
    metadata:
      labels:
        app: nextjs
    spec:
      containers:
      - name: nextjs
        image: your-docker-image:latest
        ports:
        - containerPort: 3000
        env:
        - name: NODE_ENV
          value: "production"

service.yaml: تعریف سرویس برای دسترسی به برنامه.

apiVersion: v1
kind: Service
metadata:
  name: nextjs-service
spec:
  type: LoadBalancer
  ports:
    - port: 80
      targetPort: 3000
  selector:
    app: nextjs

ingress.yaml: تعریف Ingress برای مدیریت ترافیک ورودی.

apiVersion: networking.k8s.io/v1
kind: Ingress
metadata:
  name: nextjs-ingress
  annotations:
    nginx.ingress.kubernetes.io/rewrite-target: /
spec:
  rules:
  - host: yourdomain.com
    http:
      paths:
      - path: /
        pathType: Prefix
        backend:
          service:
            name: nextjs-service
            port:
              number: 80

توضیحات:
deployment.yaml:

replicas: 3: تعداد پادهای (Pods) اجرایی برنامه.
selector و labels: برای انتخاب پادهای مرتبط.
containers: تعریف کانتینرهای برنامه با تصویر Docker مشخص و تنظیم متغیرهای محیطی.
service.yaml:

type: LoadBalancer: ایجاد یک Load Balancer برای توزیع ترافیک به پادهای مختلف.
ports: تعریف پورت ورودی و پورت هدف.
selector: انتخاب پادهای مرتبط برای سرویس.
ingress.yaml:

host: yourdomain.com: تعیین دامنه مورد نظر.
paths: تعریف مسیرهای مختلف و سرویس‌های مرتبط.

نحوه استقرار:

اعمال فایل‌های YAML:

kubectl apply -f deployment.yaml
kubectl apply -f service.yaml
kubectl apply -f ingress.yaml

بررسی وضعیت استقرار:

kubectl get deployments
kubectl get services
kubectl get ingress

مزایای استفاده از Kubernetes:

مقیاس‌پذیری بالا: امکان افزایش یا کاهش تعداد پادها بر اساس نیاز ترافیک.
خودترمیمی: در صورت بروز مشکل در پادها، Kubernetes به صورت خودکار پادهای جدید ایجاد می‌کند.
مدیریت بار ترافیکی: توزیع ترافیک به صورت بهینه بین پادهای مختلف.
یکپارچگی با ابزارهای CI/CD: امکان ادغام با ابزارهای خودکارسازی برای استقرار سریع‌تر و کارآمدتر.

نکات پیشرفته در استفاده از Docker با Next.js

برای بهره‌مندی کامل از قابلیت‌های Docker در استقرار Next.js، می‌توانید از تکنیک‌ها و ابزارهای پیشرفته‌تر نیز استفاده کنید:

استفاده از Docker Secrets:

برای مدیریت امن متغیرهای محیطی حساس مانند کلیدهای API و رمزهای عبور.
مثال:

env:
  - name: DATABASE_URL
    valueFrom:
      secretKeyRef:
        name: db-secret
        key: DATABASE_URL

بهینه‌سازی Build Cache:

استفاده از کش Docker برای کاهش زمان ساخت در هر بار استقرار.
مثال:

RUN yarn install --frozen-lockfile

استفاده از Health Checks:

تعریف چک‌های سلامتی برای اطمینان از صحت عملکرد کانتینرها.
مثال در Dockerfile:

HEALTHCHECK --interval=30s --timeout=10s --start-period=5s --retries=3 \
  CMD curl -f http://localhost:3000/health || exit 1

استفاده از Multi-Arch Builds:

ساخت تصاویر Docker برای معماری‌های مختلف مانند ARM و x86.
مثال با استفاده از Docker Buildx:

docker buildx build --platform linux/amd64,linux/arm64 -t your-docker-image:latest --push .

استفاده از Docker با Next.js به شما امکان می‌دهد تا برنامه‌های خود را در محیط‌های سازگار و قابل حمل اجرا کنید و فرآیند استقرار را بهینه کنید. با ایجاد Dockerfile مناسب، مدیریت چندمرحله‌ای Build و بهینه‌سازی تصویر Docker، و استقرار با Docker Compose یا Kubernetes، می‌توانید برنامه‌های Next.js خود را به صورت پایدار، مقیاس‌پذیر و امن مستقر کنید. همچنین، بهره‌گیری از نکات پیشرفته مانند Docker Secrets، Build Cache، Health Checks و Multi-Arch Builds، می‌تواند به بهبود کیفیت و کارایی استقرار برنامه‌های شما کمک کند.

نتیجه‌گیری

در این آموزش Next.js، به طور جامع به موضوع استقرار و میزبانی در Next.js پرداخته‌ایم و تمامی جنبه‌های آن را از سطح مبتدی تا پیشرفته بررسی کردیم. استقرار و میزبانی در Next.js نقش کلیدی در موفقیت برنامه‌های وب دارد و با انتخاب ابزارها و روش‌های مناسب می‌توانید از عملکرد بهینه، امنیت بالا و مقیاس‌پذیری مطلوب بهره‌مند شوید.

با آشنایی با گزینه‌های مختلف میزبانی مانند Vercel، Netlify، AWS، Firebase و سایر پلتفرم‌ها، می‌توانید بهترین انتخاب را بر اساس نیازهای پروژه خود داشته باشید. همچنین، پیاده‌سازی CI/CD با استفاده از ابزارهایی مانند GitHub Actions، GitLab CI، CircleCI و Travis CI به شما امکان می‌دهد تا فرآیند استقرار را خودکار کرده و از کیفیت و سرعت بالای توسعه بهره‌مند شوید.

استفاده از Docker و مدیریت چندمرحله‌ای Build بهینه‌سازی تصویر Docker و استقرار با Docker Compose یا Kubernetes نیز از دیگر روش‌های پیشرفته‌ای است که به شما کمک می‌کند برنامه‌های Next.js خود را در محیط‌های سازگار و قابل حمل مستقر کنید. این تکنیک‌ها نه تنها حجم تصویر را کاهش می‌دهند بلکه امنیت و عملکرد برنامه را نیز بهبود می‌بخشند.