021-88881776

آموزش مبانی Next.js

در این آموزش Next.js، ما به بررسی مبانی Next.js می‌پردازیم و تمامی جنبه‌های این فریم‌ورک قدرتمند را از سطح مبتدی تا پیشرفته پوشش می‌دهیم. این مقاله به زبان ساده و قابل فهم برای مبتدیان نوشته شده است و شامل بخش‌های مختلفی می‌باشد که هر کدام به تفصیل شرح داده شده‌اند.

صفحات و مسیرها (Pages and Routing)

یکی از ویژگی‌های کلیدی Next.js مدیریت ساده و قدرتمند صفحات و مسیرها (Routing) است. در این بخش، به بررسی نحوه ایجاد صفحات جدید، مسیرهای داینامیک، مسیرهای تو در تو، استفاده از کامپوننت Link برای ناوبری و ایجاد مسیرهای API می‌پردازیم.

ایجاد صفحات جدید در پوشه pages

در Next.js، سیستم فایل‌محور (File-based Routing) به شما اجازه می‌دهد تا به سادگی صفحات جدیدی را با ایجاد فایل‌های جدید در پوشه pages اضافه کنید. هر فایل جاوااسکریپتی (.js) یا تایپ‌اسکریپتی (.ts) که در این پوشه قرار می‌گیرد به طور خودکار به یک صفحه وب تبدیل می‌شود.

ویژگی‌ها:

ساده و سریع: بدون نیاز به تنظیمات پیچیده مسیرها، با ایجاد فایل جدید به صورت خودکار مسیر مربوطه ایجاد می‌شود.
ساختار منطقی: با سازمان‌دهی فایل‌ها در پوشه pages، ساختار پروژه شما منظم و قابل فهم باقی می‌ماند.
مثال:

ایجاد یک فایل به نام about.js در پوشه pages، صفحه /about را در دسترس قرار می‌دهد.

// pages/about.js
export default function About() {
  return <h1>صفحه درباره ما</h1>;
}

نکات مهم:

صفحه اصلی: فایل index.js در پوشه pages به عنوان صفحه اصلی (Home) پروژه شما عمل می‌کند.
استفاده از تایپ‌اسکریپت: اگر پروژه شما از تایپ‌اسکریپت استفاده می‌کند، می‌توانید فایل‌های .tsx ایجاد کنید.

مسیرهای داینامیک با Dynamic Routes

گاهی اوقات نیاز دارید مسیرهایی با پارامترهای متغیر ایجاد کنید، مانند صفحات پست‌های وبلاگ که شناسه هر پست متفاوت است. برای این منظور، Next.js از مسیرهای داینامیک (Dynamic Routes) پشتیبانی می‌کند که با استفاده از براکت‌ها ([ ]) در نام فایل‌ها تعریف می‌شوند.

ویژگی‌ها:

انعطاف‌پذیری: امکان ایجاد مسیرهای متنوع با پارامترهای مختلف.
دسترسی آسان به پارامترها: استفاده از هوک useRouter برای دسترسی به پارامترهای مسیر.
مثال:

ایجاد فایل pages/posts/[id].js برای مدیریت مسیرهای مختلف مانند /posts/1، /posts/2 و غیره.

// pages/posts/[id].js
import { useRouter } from 'next/router';

export default function Post() {
  const router = useRouter();
  const { id } = router.query;

  return <h1>پست شماره {id}</h1>;
}

توضیحات بیشتر:

دریافت داده‌های داینامیک: می‌توانید از getStaticProps یا getServerSideProps برای دریافت داده‌های مربوط به هر مسیر داینامیک استفاده کنید.
تولید صفحات استاتیک: با استفاده از getStaticPaths، می‌توانید مسیرهای استاتیک برای تولید صفحات پیش‌ساخته ایجاد کنید.

مسیرهای تو در تو و ساختار پوشه‌ها

Next.js به شما امکان می‌دهد مسیرهای تو در تو (Nested Routes) را به سادگی با ایجاد ساختار پوشه‌ای مناسب در داخل pages مدیریت کنید. این قابلیت به سازمان‌دهی بهتر پروژه و ایجاد مسیرهای پیچیده‌تر کمک می‌کند.

ویژگی‌ها:

ساختار سازمان‌یافته: با ایجاد پوشه‌های تو در تو، مسیرهای پروژه شما به صورت منطقی و مرتب سازمان‌دهی می‌شوند.
پشتیبانی از مسیرهای چند سطحی: امکان ایجاد مسیرهایی با چندین لایه تو در تو.
مثال:

برای ایجاد مسیر /blog/2025/01/عنوان-پست، ساختار پوشه‌های blog/2025/01 را در داخل pages ایجاد کنید و فایل مربوطه را قرار دهید.

pages/
└── blog/
    └── 2025/
        └── 01/
            └── [title].js

و محتویات فایل [title].js:

// pages/blog/2025/01/[title].js
import { useRouter } from 'next/router';

export default function BlogPost() {
  const router = useRouter();
  const { title } = router.query;

  return <h1>عنوان پست: {title}</h1>;
}

نکات پیشرفته:

تولید مسیرهای استاتیک برای مسیرهای تو در تو: با استفاده از getStaticPaths و getStaticProps، می‌توانید صفحات استاتیک برای مسیرهای تو در تو ایجاد کنید.
استفاده از پارامترهای چندگانه: می‌توانید چندین پارامتر داینامیک را در مسیرهای تو در تو استفاده کنید، مانند [year]/[month]/[slug].js.

استفاده از Link برای ناوبری بین صفحات

برای ایجاد لینک‌های داخلی و ناوبری بین صفحات در Next.js، از کامپوننت Link استفاده می‌شود. این کامپوننت بهینه‌سازی شده است تا بارگذاری صفحات به صورت پیش‌بارگذاری (Prefetching) انجام شود و تجربه کاربری سریع‌تری ارائه دهد.

ویژگی‌ها:

پیش‌بارگذاری خودکار: لینک‌ها به طور خودکار پیش‌بارگذاری می‌شوند تا هنگام کلیک سریع‌تر لود شوند.
سازگاری با مسیرهای داینامیک: امکان ایجاد لینک‌های داینامیک به مسیرهای مختلف.
مثال:

ایجاد لینک به صفحه /about با استفاده از کامپوننت Link.

import Link from 'next/link';

export default function Home() {
  return (
    <div>
      <Link href="/about">
        <a>درباره ما</a>
      </Link>
    </div>
  );
}

نکات مهم:

استفاده از تگ <a> داخلی: برای بهبود SEO و قابلیت دسترسی، همیشه لینک‌های داخلی را درون تگ <a> قرار دهید.
استفاده از passHref: در برخی موارد، ممکن است نیاز به ارسال href به کامپوننت‌های فرزند داشته باشید.
مثال پیشرفته: لینک داینامیک به مسیر پست:

import Link from 'next/link';

export default function BlogList({ posts }) {
  return (
    <ul>
      {posts.map(post => (
        <li key={post.id}>
          <Link href={`/posts/${post.id}`}>
            <a>{post.title}</a>
          </Link>
        </li>
      ))}
    </ul>
  );
}

 

API Routing و ایجاد مسیرهای API در پوشه pages/api

یکی از قابلیت‌های قدرتمند Next.js ایجاد مسیرهای API داخلی است که به شما امکان می‌دهد بدون نیاز به سرور جداگانه، APIهای خود را مدیریت کنید. هر فایل در پوشه pages/api به عنوان یک نقطه انتهایی API عمل می‌کند و می‌توانید از آن برای مدیریت درخواست‌های HTTP استفاده کنید.

ویژگی‌ها:

یکپارچگی با پروژه: مسیرهای API به طور مستقیم در ساختار پروژه قرار دارند و مدیریت آن‌ها ساده است.
پشتیبانی از انواع مختلف درخواست‌ها: می‌توانید درخواست‌های GET، POST، PUT، DELETE و غیره را مدیریت کنید.
امنیت: امکان افزودن احراز هویت و مدیریت دسترسی به مسیرهای API.
مثال:

ایجاد یک مسیر API به نام hello.js که پیام سلام را برمی‌گرداند.

// pages/api/hello.js
export default function handler(req, res) {
  res.status(200).json({ message: 'سلام از API!' });
}

توضیحات بیشتر:

دسترسی به داده‌های درخواست: می‌توانید از req.method، req.query و req.body برای مدیریت داده‌های ورودی استفاده کنید.
مدیریت خطا: با استفاده از کدهای وضعیت HTTP مناسب و پیام‌های خطا، می‌توانید به کاربران اطلاعات دقیقی ارائه دهید.
مثال پیشرفته: مدیریت درخواست‌های مختلف در یک مسیر API:

// pages/api/users/[id].js
export default function handler(req, res) {
  const { id } = req.query;

  switch (req.method) {
    case 'GET':
      // دریافت کاربر با id
      res.status(200).json({ id, name: 'علی' });
      break;
    case 'PUT':
      // به‌روزرسانی کاربر با id
      res.status(200).json({ id, name: 'رضا' });
      break;
    case 'DELETE':
      // حذف کاربر با id
      res.status(200).json({ message: 'حذف شد' });
      break;
    default:
      res.status(405).json({ message: 'روش غیرمجاز' });
  }
}

اتصال به پایگاه داده‌ها:

می‌توانید مسیرهای API را به پایگاه داده‌های مختلف متصل کنید تا داده‌ها را مدیریت کنید. برای مثال، اتصال به MongoDB:

// pages/api/products.js
import { MongoClient } from 'mongodb';

const uri = process.env.MONGODB_URI;

export default async function handler(req, res) {
  const client = new MongoClient(uri);
  try {
    await client.connect();
    const database = client.db('shop');
    const products = database.collection('products');

    if (req.method === 'GET') {
      const allProducts = await products.find({}).toArray();
      res.status(200).json(allProducts);
    } else {
      res.status(405).json({ message: 'روش غیرمجاز' });
    }
  } catch (error) {
    res.status(500).json({ message: 'خطای سرور' });
  } finally {
    await client.close();
  }
}

نکات امنیتی:

محافظت از اطلاعات حساس: از متغیرهای محیطی (environment variables) برای ذخیره اطلاعات حساس مانند رشته اتصال پایگاه داده استفاده کنید.
اعتبارسنجی داده‌ها: قبل از ذخیره یا پردازش داده‌ها، آن‌ها را اعتبارسنجی کنید تا از ورود داده‌های مخرب جلوگیری شود.
در این بخش از مبانی Next.js، ما به بررسی عمیق‌تر سیستم صفحات و مسیرها پرداختیم. با استفاده از قابلیت‌های صفحات جدید، مسیرهای داینامیک، مسیرهای تو در تو، ناوبری بهینه با Link و ایجاد مسیرهای API، شما می‌توانید اپلیکیشن‌های وب پیچیده و مقیاس‌پذیری را با Next.js توسعه دهید. در بخش‌های بعدی، به مباحث دیگر مانند استایل‌دهی، کامپوننت‌ها و مدیریت داده‌ها خواهیم پرداخت تا دانش شما در مبانی Next.js به طور کامل گسترش یابد.

استایل‌دهی در Next.js

یکی از جنبه‌های مهم در توسعه وب، استایل‌دهی به صفحات و کامپوننت‌ها است. در مبانی Next.js، روش‌های متنوعی برای استایل‌دهی وجود دارد که از ساده‌ترین روش‌های CSS تا پیشرفته‌ترین تکنیک‌های CSS-in-JS را شامل می‌شود. در این بخش، به بررسی روش‌های مختلف استایل‌دهی در Next.js می‌پردازیم.

استفاده از CSS و Sass

در Next.js، به طور پیش‌فرض از CSS پشتیبانی می‌شود و می‌توانید فایل‌های .css یا .scss را به پروژه خود اضافه کنید. این امکان به شما اجازه می‌دهد تا استایل‌های سراسری (Global) را به راحتی مدیریت کنید.

ویژگی‌ها:

سازگاری بالا: بدون نیاز به تنظیمات پیچیده، می‌توانید از CSS و Sass در پروژه‌های Next.js استفاده کنید.
استایل‌های سراسری: با افزودن فایل‌های CSS به _app.js، می‌توانید استایل‌های مشترک برای تمام صفحات را تعریف کنید.
مثال:

برای افزودن استایل‌های سراسری، ابتدا یک فایل CSS ایجاد کنید و آن را در فایل _app.js وارد کنید.

// pages/_app.js
import '../styles/global.css';

export default function App({ Component, pageProps }) {
  return <Component {...pageProps} />;
}

و سپس فایل global.css را در پوشه styles ایجاد کنید:

/* styles/global.css */
body {
  margin: 0;
  padding: 0;
  font-family: -apple-system, BlinkMacSystemFont, 'Segoe UI', Roboto, Oxygen, Ubuntu, Cantarell, 'Open Sans', 'Helvetica Neue', sans-serif;
}

h1 {
  color: #333;
}

اگر از Sass استفاده می‌کنید، کافی است فایل‌های .scss را ایجاد کرده و به همان روش وارد کنید:

// pages/_app.js
import '../styles/global.scss';

export default function App({ Component, pageProps }) {
  return <Component {...pageProps} />;
}

 

CSS Modules و مزایای آن

CSS Modules یکی از روش‌های موثر برای جلوگیری از تداخل استایل‌ها در پروژه‌های بزرگ است. با استفاده از CSS Modules، استایل‌ها به صورت محلی (Local) در کامپوننت‌ها تعریف می‌شوند و نام کلاس‌ها به صورت خودکار منحصر به فرد می‌شوند.

ویژگی‌ها:

عدم تداخل استایل‌ها: هر کلاس CSS به صورت محلی و بدون تاثیر بر سایر کلاس‌ها تعریف می‌شود.
سازمان‌دهی بهتر: استایل‌های مرتبط با هر کامپوننت در همان فایل قرار می‌گیرند، که باعث افزایش خوانایی و نگهداری آسان‌تر کد می‌شود.
مثال:

ابتدا یک فایل CSS Module ایجاد کنید:

/* components/Button.module.css */
.button {
  background-color: blue;
  color: white;
  padding: 10px 20px;
  border: none;
  border-radius: 5px;
  cursor: pointer;
}

.button:hover {
  background-color: darkblue;
}

سپس این استایل‌ها را در کامپوننت مربوطه وارد کنید:

// components/Button.js
import styles from './Button.module.css';

export default function Button({ children }) {
  return <button className={styles.button}>{children}</button>;
}

مزایای CSS Modules:

نامگذاری خودکار: جلوگیری از برخورد نام کلاس‌ها به دلیل نامگذاری منحصر به فرد.
پشتیبانی از متغیرها و میکسین‌ها: امکان استفاده از امکانات Sass در CSS Modules با تنظیمات مناسب.

استایل‌دهی با استفاده از styled-jsx

styled-jsx یک راه‌حل پیش‌فرض در Next.js برای استایل‌دهی درون‌خطی (Inline) است که به شما اجازه می‌دهد استایل‌ها را مستقیماً در داخل کامپوننت‌ها تعریف کنید. این روش به شما امکان می‌دهد تا استایل‌ها را به صورت محلی و بدون نیاز به فایل‌های جداگانه مدیریت کنید.

ویژگی‌ها:

ساده و سریع: تعریف استایل‌ها به صورت مستقیم درون فایل کامپوننت.
مقیاس‌پذیر: مناسب برای پروژه‌های کوچک و متوسط که نیاز به استایل‌دهی محلی دارند.
مثال:

// components/Home.js
export default function Home() {
  return (
    <div>
      <p>سلام!</p>
      <style jsx>{`
        p {
          color: red;
          font-size: 20px;
        }
      `}</style>
    </div>
  );
}

نکات مهم:

اسکوپ محلی: استایل‌های تعریف شده با styled-jsx فقط درون کامپوننت مربوطه اعمال می‌شوند.
پشتیبانی از ویژگی‌های CSS: امکان استفاده از تمامی ویژگی‌های CSS از جمله میکسین‌ها و متغیرها.

ادغام با کتابخانه‌های CSS-in-JS مانند styled-components و Emotion

برای توسعه‌دهندگان پیشرفته‌تر، استفاده از کتابخانه‌های CSS-in-JS مانند styled-components و Emotion امکانات بیشتری را برای استایل‌دهی فراهم می‌کند. این کتابخانه‌ها به شما اجازه می‌دهند تا استایل‌ها را به صورت کامپوننت‌های جاوااسکریپتی تعریف کنید و از قابلیت‌های پیشرفته‌ای مانند تم‌گذاری (Theming) و استایل‌های پویا (Dynamic Styles) بهره‌مند شوید.

استفاده از styled-components

styled-components یکی از محبوب‌ترین کتابخانه‌های CSS-in-JS است که با استفاده از سینتکس جاوااسکریپت، استایل‌ها را به صورت کامپوننت تعریف می‌کند.

نصب:

npm install styled-components
npm install --save-dev babel-plugin-styled-components

پیکربندی Babel:

برای استفاده از styled-components، باید Babel را پیکربندی کنید. فایل .babelrc را ایجاد کرده و تنظیمات زیر را اضافه کنید:

{
  "presets": ["next/babel"],
  "plugins": [["styled-components", { "ssr": true }]]
}

مثال:

// components/Button.js
import styled from 'styled-components';

const Button = styled.button`
  background-color: green;
  color: white;
  padding: 10px 20px;
  border: none;
  border-radius: 5px;
  cursor: pointer;

  &:hover {
    background-color: darkgreen;
  }
`;

export default function MyButton({ children }) {
  return <Button>{children}</Button>;
}

استفاده از Emotion

Emotion یک کتابخانه قدرتمند دیگر برای CSS-in-JS است که عملکرد بالا و تجربه کاربری خوبی را ارائه می‌دهد.

نصب:

npm install @emotion/react @emotion/styled

مثال:

// components/Button.js
/** @jsxImportSource @emotion/react */
import { css } from '@emotion/react';
import styled from '@emotion/styled';

const buttonStyle = css`
  background-color: purple;
  color: white;
  padding: 10px 20px;
  border: none;
  border-radius: 5px;
  cursor: pointer;

  &:hover {
    background-color: indigo;
  }
`;

const Button = styled.button`
  ${buttonStyle}
`;

export default function MyButton({ children }) {
  return <Button>{children}</Button>;
}

مزایای استفاده از CSS-in-JS:

استایل‌های پویا: امکان تغییر استایل‌ها بر اساس پروپس‌ها و وضعیت کامپوننت‌ها.
تم‌گذاری آسان: مدیریت تم‌های مختلف برای پروژه‌های بزرگ با استفاده از Context API.
پشتیبانی از سرور ساید رندرینگ (SSR): هماهنگی با قابلیت‌های SSR در Next.js برای بهینه‌سازی عملکرد.

استفاده از Tailwind CSS با Next.js

Tailwind CSS یک فریم‌ورک CSS مبتنی بر کلاس‌های کمکی (Utility-First) است که به شما امکان می‌دهد به سرعت و به صورت سازگار، استایل‌های پیچیده را ایجاد کنید. ادغام Tailwind CSS با Next.js بسیار ساده است و می‌تواند به بهبود سرعت توسعه و کاهش حجم کدهای CSS کمک کند.

مزایای Tailwind CSS:

سرعت بالا در توسعه: استفاده از کلاس‌های پیش‌ساخته برای ایجاد استایل‌ها بدون نیاز به نوشتن CSS سفارشی.
سازگاری با طراحی واکنش‌گرا: به راحتی می‌توانید طراحی‌های واکنش‌گرا را با استفاده از کلاس‌های موبایل-اول (Mobile-First) پیاده‌سازی کنید.
قابلیت شخصی‌سازی: امکان سفارشی‌سازی تنظیمات پیش‌فرض Tailwind برای انطباق با نیازهای پروژه.

نصب و پیکربندی:

نصب Tailwind CSS و وابستگی‌ها:

npm install tailwindcss postcss autoprefixer
npx tailwindcss init -p

پیکربندی فایل tailwind.config.js:

فایل tailwind.config.js به طور پیش‌فرض ایجاد می‌شود. می‌توانید مسیرهای فایل‌های پروژه خود را برای Tailwind مشخص کنید:

// tailwind.config.js
module.exports = {
  content: [
    "./pages/**/*.{js,ts,jsx,tsx}",
    "./components/**/*.{js,ts,jsx,tsx}",
  ],
  theme: {
    extend: {},
  },
  plugins: [],
}

افزودن دستورات Tailwind به فایل CSS:

در فایل global.css خود، دستورات پایه Tailwind را اضافه کنید:

/* styles/global.css */
@tailwind base;
@tailwind components;
@tailwind utilities;

استفاده از کلاس‌های Tailwind در کامپوننت‌ها:

اکنون می‌توانید از کلاس‌های Tailwind در کامپوننت‌های خود استفاده کنید:

// components/Button.js
export default function Button({ children }) {
  return (
    <button className="bg-blue-500 text-white py-2 px-4 rounded hover:bg-blue-700">
      {children}
    </button>
  );
}

مثال کامل:

// pages/index.js
export default function Home() {
  return (
    <div className="flex items-center justify-center min-h-screen bg-gray-100">
      <button className="bg-blue-500 text-white py-2 px-4 rounded hover:bg-blue-700">
        کلیک کنید
      </button>
    </div>
  );
}

نکات مهم:

پیکربندی PurgeCSS: Tailwind CSS به طور خودکار از PurgeCSS برای حذف استایل‌های غیرضروری استفاده می‌کند که باعث کاهش حجم فایل‌های CSS نهایی می‌شود.
استفاده از پلاگین‌ها: Tailwind دارای پلاگین‌های متنوعی است که می‌توانید برای افزودن قابلیت‌های بیشتر به پروژه خود از آن‌ها استفاده کنید.

در این بخش از مبانی Next.js، به بررسی روش‌های مختلف استایل‌دهی در Next.js پرداختیم. از استفاده ساده و سریع CSS و Sass، تا تکنیک‌های پیشرفته‌تر مانند CSS Modules، styled-jsx، CSS-in-JS با کتابخانه‌هایی مانند styled-components و Emotion و نهایتاً فریم‌ورک قدرتمند Tailwind CSS، ابزارهای متنوعی برای توسعه‌دهندگان در اختیار است. انتخاب روش مناسب بستگی به نیاز پروژه و ترجیحات شخصی شما دارد. با تسلط بر این تکنیک‌ها، می‌توانید استایل‌های زیبا و کارآمدی را برای اپلیکیشن‌های خود ایجاد کنید.

استفاده از کامپوننت‌ها در Next.js

یکی از اصول اساسی در مبانی Next.js، استفاده از کامپوننت‌های React برای ساختاردهی و سازمان‌دهی رابط کاربری است. کامپوننت‌ها به شما امکان می‌دهند تا بخش‌های قابل استفاده مجدد و مستقل از رابط کاربری خود را ایجاد کنید که نگهداری و توسعه پروژه را ساده‌تر می‌کنند. در این بخش، به بررسی جنبه‌های مختلف استفاده از کامپوننت‌ها در Next.js می‌پردازیم.

ایجاد و استفاده از کامپوننت‌های React

در Next.js، شما از کامپوننت‌های React برای ساختاردهی به رابط کاربری خود استفاده می‌کنید. کامپوننت‌ها می‌توانند به صورت تو در تو یا مجزا باشند، که این امر به شما کمک می‌کند تا کد خود را سازمان‌دهی کرده و قابلیت استفاده مجدد را افزایش دهید.

ویژگی‌ها:

قابلیت استفاده مجدد: کامپوننت‌ها می‌توانند در بخش‌های مختلف پروژه به صورت مکرر استفاده شوند.
تفکیک مسئولیت‌ها: هر کامپوننت مسئول یک بخش مشخص از رابط کاربری است، که باعث می‌شود کد شما خوانا و قابل نگهداری باشد.
سازگاری با SSR: کامپوننت‌های React به خوبی با قابلیت‌های سرور-ساید رندرینگ (SSR) در Next.js هماهنگ می‌شوند.
مثال:

ابتدا یک کامپوننت ساده به نام Header ایجاد می‌کنیم:

// components/Header.js
export default function Header() {
  return <h1>سایت من</h1>;
}

سپس این کامپوننت را در صفحه اصلی پروژه (pages/index.js) استفاده می‌کنیم:

// pages/index.js
import Header from '../components/Header';

export default function Home() {
  return (
    <div>
      <Header />
      <p>به وبسایت ما خوش آمدید!</p>
    </div>
  );
}

توضیحات بیشتر:

ساختار پوشه‌ها: معمولاً کامپوننت‌ها در پوشه components قرار می‌گیرند تا از سایر بخش‌های پروژه جدا باشند.
نامگذاری: نام کامپوننت‌ها باید با حروف بزرگ شروع شوند تا React آن‌ها را به عنوان کامپوننت شناسایی کند.

کامپوننت‌های عمومی و اختصاصی

در مبانی Next.js، تمایز بین کامپوننت‌های عمومی (Reusable) و اختصاصی (Specific) اهمیت زیادی دارد. این تفکیک به شما کمک می‌کند تا کد خود را بهینه‌تر و سازمان‌یافته‌تر نگه دارید.

کامپوننت‌های عمومی (Reusable)

کامپوننت‌های عمومی قابلیت استفاده مجدد در بخش‌های مختلف پروژه را دارند. این نوع کامپوننت‌ها معمولاً بدون وابستگی به بخش‌های خاصی از پروژه طراحی می‌شوند و می‌توانند در هر جایی استفاده شوند.

مثال کامپوننت عمومی:

ایجاد یک کامپوننت Button که می‌تواند در هر بخش از پروژه مورد استفاده قرار گیرد:

// components/Button.js
export default function Button({ children, onClick }) {
  return <button onClick={onClick}>{children}</button>;
}

استفاده از این کامپوننت در صفحه اصلی:

// pages/index.js
import Button from '../components/Button';

export default function Home() {
  const handleClick = () => {
    alert('دکمه کلیک شد!');
  };

  return (
    <div>
      <h1>سایت من</h1>
      <Button onClick={handleClick}>کلیک کنید</Button>
    </div>
  );
}

مزایا:

کاهش تکرار کد: با استفاده از کامپوننت‌های عمومی، نیازی به نوشتن مجدد کد مشابه در بخش‌های مختلف پروژه نیست.
نگهداری آسان‌تر: تغییرات در یک کامپوننت عمومی به طور خودکار در تمامی نقاط استفاده آن اعمال می‌شود.

کامپوننت‌های اختصاصی (Specific)

کامپوننت‌های اختصاصی برای استفاده در یک بخش خاص از پروژه طراحی می‌شوند و معمولاً با نیازهای خاص آن بخش مرتبط هستند. این کامپوننت‌ها کمتر قابل استفاده مجدد هستند و بیشتر به منطق و طراحی یک قسمت خاص از رابط کاربری مرتبط هستند.

مثال کامپوننت اختصاصی:

ایجاد یک کامپوننت UserProfile که فقط برای نمایش اطلاعات کاربر استفاده می‌شود:

// components/UserProfile.js
export default function UserProfile({ user }) {
  return (
    <div className="user-profile">
      <img src={user.avatar} alt={`${user.name} avatar`} />
      <h2>{user.name}</h2>
      <p>{user.bio}</p>
    </div>
  );
}

استفاده از این کامپوننت در صفحه پروفایل کاربر:

// pages/profile.js
import UserProfile from '../components/UserProfile';

export default function Profile() {
  const user = {
    name: 'علی رضایی',
    avatar: '/images/alireza.jpg',
    bio: 'توسعه‌دهنده وب با تجربه در Next.js و React.',
  };

  return (
    <div>
      <UserProfile user={user} />
    </div>
  );
}

مزایا:

تمرکز بر نیازهای خاص: کامپوننت‌های اختصاصی به طور مستقیم با نیازهای بخش خاصی از پروژه هماهنگ می‌شوند.
سازگاری با منطق پیچیده: این کامپوننت‌ها می‌توانند شامل منطق‌های پیچیده‌تر و تعاملات خاص باشند.

مدیریت وضعیت با استفاده از Context API

در پروژه‌های بزرگ‌تر، مدیریت وضعیت (State Management) اهمیت زیادی پیدا می‌کند. یکی از ابزارهای قدرتمند برای مدیریت وضعیت در مبانی Next.js، استفاده از Context API است. Context API به شما امکان می‌دهد تا داده‌ها را بدون نیاز به ارسال پروپس (Props) به عمق‌های مختلف درخت کامپوننت‌ها به اشتراک بگذارید.

ویژگی‌ها:

اشتراک‌گذاری داده‌ها: امکان اشتراک‌گذاری داده‌ها بین کامپوننت‌های مختلف بدون نیاز به ارسال پروپس از والد به فرزند.
ساده و قابل فهم: نسبت به سایر کتابخانه‌های مدیریت وضعیت، Context API ساده‌تر و کم‌حجم‌تر است.
قابلیت ترکیب با سایر ابزارها: می‌توانید Context API را با کتابخانه‌های دیگر مانند Redux ترکیب کنید.
مثال:

ایجاد یک Context برای مدیریت اطلاعات کاربر:

// context/UserContext.js
import { createContext, useState } from 'react';

export const UserContext = createContext();

export function UserProvider({ children }) {
  const [user, setUser] = useState(null);

  return (
    <UserContext.Provider value={{ user, setUser }}>
      {children}
    </UserContext.Provider>
  );
}

پیاده‌سازی Provider در فایل _app.js:

// pages/_app.js
import { UserProvider } from '../context/UserContext';
import '../styles/global.css';

export default function App({ Component, pageProps }) {
  return (
    <UserProvider>
      <Component {...pageProps} />
    </UserProvider>
  );
}

استفاده از Context در یک کامپوننت:

// components/Profile.js
import { useContext } from 'react';
import { UserContext } from '../context/UserContext';

export default function Profile() {
  const { user, setUser } = useContext(UserContext);

  const handleLogin = () => {
    setUser({
      name: 'علی رضایی',
      avatar: '/images/alireza.jpg',
      bio: 'توسعه‌دهنده وب با تجربه در Next.js و React.',
    });
  };

  return (
    <div>
      {user ? (
        <div>
          <img src={user.avatar} alt={`${user.name} avatar`} />
          <h2>{user.name}</h2>
          <p>{user.bio}</p>
        </div>
      ) : (
        <button onClick={handleLogin}>ورود</button>
      )}
    </div>
  );
}

مزایا:

کاهش پیچیدگی: کاهش نیاز به ارسال پروپس از کامپوننت‌های والد به فرزند.
سازگاری با SSR: Context API به خوبی با قابلیت‌های سرور-ساید رندرینگ در Next.js هماهنگ است.
پشتیبانی از چندین Context: امکان استفاده از چندین Context در یک پروژه برای مدیریت وضعیت‌های مختلف.

استفاده از Hooks در کامپوننت‌ها

Hooks در React، از جمله useState، useEffect و useContext، ابزارهایی قدرتمند برای مدیریت وضعیت و چرخه زندگی کامپوننت‌ها هستند. استفاده از Hooks به شما اجازه می‌دهد تا منطق‌های پیچیده را به صورت تمیزتر و قابل استفاده مجدد در کامپوننت‌ها پیاده‌سازی کنید.

ویژگی‌ها:

ساده‌سازی مدیریت وضعیت: Hooks مانند useState و useReducer مدیریت وضعیت را ساده‌تر می‌کنند.
کنترل چرخه زندگی کامپوننت: با استفاده از useEffect می‌توانید اعمال جانبی (Side Effects) را مدیریت کنید.
اشتراک‌گذاری منطق: با استفاده از Custom Hooks می‌توانید منطق‌های مشترک را بین کامپوننت‌ها به اشتراک بگذارید.
مثال:

ایجاد یک کامپوننت شمارشگر با استفاده از useState:

// components/Counter.js
import { useState } from 'react';

export default function Counter() {
  const [count, setCount] = useState(0);

  return (
    <div>
      <p>شمارش: {count}</p>
      <button onClick={() => setCount(count + 1)}>افزایش</button>
      <button onClick={() => setCount(count - 1)}>کاهش</button>
    </div>
  );
}

استفاده از useEffect برای انجام عملیات بعد از رندر:

// components/Timer.js
import { useState, useEffect } from 'react';

export default function Timer() {
  const [seconds, setSeconds] = useState(0);

  useEffect(() => {
    const interval = setInterval(() => {
      setSeconds(prev => prev + 1);
    }, 1000);

    return () => clearInterval(interval);
  }, []);

  return <p>زمان گذشته: {seconds} ثانیه</p>;
}

نکات مهم:

قوانین Hooks: Hooks باید فقط در بالای کامپوننت‌ها یا در داخل Custom Hooks فراخوانی شوند و نباید در حلقه‌ها، شرط‌ها یا توابع تو در تو استفاده شوند.
استفاده از Custom Hooks: برای به اشتراک‌گذاری منطق‌های پیچیده بین کامپوننت‌ها، می‌توانید Custom Hooks ایجاد کنید.

بهینه‌سازی کامپوننت‌ها با React.memo و useMemo

بهینه‌سازی عملکرد کامپوننت‌ها در مبانی Next.js اهمیت زیادی دارد، به ویژه در پروژه‌های بزرگ و پیچیده. دو ابزار قدرتمند برای بهینه‌سازی در React، React.memo و useMemo هستند که می‌توانند به شما کمک کنند تا عملکرد اپلیکیشن خود را بهبود بخشید.

بهینه‌سازی با React.memo

React.memo یک کامپوننت مرتفع (Higher-Order Component) است که باعث می‌شود کامپوننت تنها در صورتی مجدداً رندر شود که پروپس‌های آن تغییر کند. این ابزار به ویژه برای کامپوننت‌های تابعی (Functional Components) مفید است که بار محاسباتی سنگینی ندارند اما در تعداد زیاد استفاده می‌شوند.

ویژگی‌ها:

جلوگیری از رندر مجدد غیرضروری: کاهش تعداد رندرهای غیرضروری و بهبود عملکرد.
ساده و موثر: به راحتی می‌توان کامپوننت‌ها را با React.memo بهینه‌سازی کرد.

مثال با React.memo:

ایجاد یک کامپوننت سنگین که فقط زمانی رندر می‌شود که پروپس‌هایش تغییر کند:

// components/ExpensiveComponent.js
import React from 'react';

const ExpensiveComponent = React.memo(function ExpensiveComponent({ data }) {
  console.log('ExpensiveComponent رندر شد');
  // عملیات پردازشی سنگین
  const processedData = data.map(item => item * 2);
  return (
    <div>
      {processedData.map((item, index) => (
        <p key={index}>{item}</p>
      ))}
    </div>
  );
});

export default ExpensiveComponent;

استفاده از این کامپوننت در صفحه اصلی:

// pages/index.js
import { useState } from 'react';
import ExpensiveComponent from '../components/ExpensiveComponent';

export default function Home() {
  const [count, setCount] = useState(0);
  const data = [1, 2, 3, 4, 5];

  return (
    <div>
      <h1>سایت من</h1>
      <button onClick={() => setCount(count + 1)}>افزایش شمارش</button>
      <p>شمارش: {count}</p>
      <ExpensiveComponent data={data} />
    </div>
  );
}

توضیحات:

با استفاده از React.memo، ExpensiveComponent تنها زمانی رندر می‌شود که پروپس data تغییر کند، حتی اگر کامپوننت والد (Home) مجدداً رندر شود.

بهینه‌سازی با useMemo

useMemo یک Hook است که به شما اجازه می‌دهد نتایج محاسباتی را حافظه‌گذاری کنید تا از انجام مجدد محاسبات غیرضروری جلوگیری شود. این ابزار به ویژه برای محاسبات سنگین و عملیات پیچیده مفید است.

ویژگی‌ها:

حافظه‌گذاری نتایج محاسبات: جلوگیری از انجام مجدد محاسبات غیرضروری.
بهبود عملکرد: بهینه‌سازی عملکرد اپلیکیشن با کاهش بار محاسباتی.

مثال با useMemo:

ایجاد یک کامپوننت که محاسبه جمع دو عدد را بهینه‌سازی می‌کند:

// components/Compute.js
import { useMemo } from 'react';

export default function Compute({ a, b }) {
  const result = useMemo(() => {
    console.log('محاسبه انجام شد');
    return a + b;
  }, [a, b]);

  return <div>نتیجه: {result}</div>;
}

استفاده از این کامپوننت در صفحه اصلی:

// pages/index.js
import { useState } from 'react';
import Compute from '../components/Compute';

export default function Home() {
  const [a, setA] = useState(1);
  const [b, setB] = useState(2);

  return (
    <div>
      <h1>محاسبه جمع</h1>
      <input
        type="number"
        value={a}
        onChange={e => setA(parseInt(e.target.value))}
      />
      <input
        type="number"
        value={b}
        onChange={e => setB(parseInt(e.target.value))}
      />
      <Compute a={a} b={b} />
    </div>
  );
}

توضیحات:

با استفاده از useMemo, محاسبه جمع تنها زمانی انجام می‌شود که یکی از مقادیر a یا b تغییر کند، حتی اگر کامپوننت والد مجدداً رندر شود.
نکات مهم:

استفاده بهینه: از useMemo برای محاسبات سنگین و عملیات پیچیده استفاده کنید و از استفاده بی‌مورد آن خودداری کنید.
وابستگی‌ها: مطمئن شوید که آرایه وابستگی‌ها (Dependencies Array) به درستی تنظیم شده باشد تا از نتایج صحیح بهره‌مند شوید.

در این بخش از مبانی Next.js، به بررسی جامع و عمیق‌تری از استفاده از کامپوننت‌ها در Next.js پرداختیم. از ایجاد و استفاده از کامپوننت‌های React، تا تفکیک کامپوننت‌های عمومی و اختصاصی، مدیریت وضعیت با Context API، بهره‌گیری از Hooks و بهینه‌سازی عملکرد با React.memo و useMemo، شما ابزارهای متنوعی برای توسعه رابط کاربری بهینه و قابل نگهداری دارید. با تسلط بر این مفاهیم، می‌توانید اپلیکیشن‌های وب پیچیده و مقیاس‌پذیر را با Next.js توسعه دهید.

مدیریت داده‌ها با API Routes

در مبانی Next.js، یکی از قابلیت‌های قدرتمند این فریم‌ورک، امکان ایجاد و مدیریت داده‌ها از طریق API Routes است. API Routes به شما اجازه می‌دهند تا به راحتی سرورهای API خود را درون پروژه‌ی Next.js ایجاد کرده و به عنوان نقاط انتهایی RESTful عمل کنید. این قابلیت به ویژه برای توسعه‌دهندگان مبتدی تا پیشرفته بسیار مفید است، زیرا نیاز به راه‌اندازی سرور جداگانه را از بین می‌برد و فرآیند توسعه را ساده‌تر می‌کند. در ادامه، به بررسی جزئی‌تر این مفهوم و نحوه استفاده از آن می‌پردازیم.

ایجاد و استفاده از API Routes در Next.js

API Routes در Next.js به شما امکان می‌دهند تا توابع API خود را مستقیماً درون پوشه‌ی pages/api تعریف کنید. هر فایل در این پوشه به عنوان یک نقطه انتهایی API عمل می‌کند و می‌توانید انواع مختلف درخواست‌های HTTP را مدیریت کنید.

ویژگی‌ها:
یکپارچگی با پروژه: API Routes به طور مستقیم در ساختار پروژه‌ی Next.js قرار دارند و نیازی به سرور جداگانه ندارید.
پشتیبانی از انواع درخواست‌ها: امکان مدیریت درخواست‌های GET، POST، PUT، DELETE و غیره.
امنیت و احراز هویت: امکان افزودن لایه‌های امنیتی مانند احراز هویت و مدیریت دسترسی به API Routes.
سرور-ساید رندرینگ (SSR): هماهنگی با قابلیت‌های SSR برای بهینه‌سازی عملکرد.
مثال:
ایجاد یک مسیر API به نام users.js که لیست کاربران را باز می‌گرداند:

// pages/api/users.js
export default function handler(req, res) {
  if (req.method === 'GET') {
    // بازگرداندن لیست کاربران
    res.status(200).json([
      { id: 1, name: 'علی' },
      { id: 2, name: 'رضا' },
    ]);
  } else {
    res.status(405).json({ message: 'روش غیرمجاز' });
  }
}

توضیحات بیشتر:
تعریف مسیر API: نام فایل در پوشه‌ی pages/api مستقیماً به عنوان مسیر API شناخته می‌شود. به عنوان مثال، فایل users.js به مسیر /api/users متصل می‌شود.
مدیریت درخواست‌ها: با بررسی متد درخواست (req.method)، می‌توانید رفتار API را بر اساس نوع درخواست تنظیم کنید.
ارسال پاسخ: با استفاده از res.status و res.json می‌توانید پاسخ‌های مناسب به مشتری ارسال کنید.

مدیریت درخواست‌های HTTP (GET, POST, PUT, DELETE)

یکی از قابلیت‌های اصلی API Routes، امکان مدیریت انواع مختلف درخواست‌های HTTP برای انجام عملیات CRUD (ایجاد، خواندن، به‌روزرسانی، حذف) است. در این قسمت، به بررسی نحوه‌ی مدیریت هر نوع درخواست می‌پردازیم.

ویژگی‌ها:
عملیات CRUD: امکان انجام تمامی عملیات پایه‌ی مدیریت داده‌ها.
پشتیبانی از پارامترها: امکان دریافت پارامترهای مسیر و کوئری استرینگ برای مدیریت دقیق‌تر داده‌ها.
مدیریت وضعیت پاسخ: ارسال کدهای وضعیت HTTP مناسب برای نشان دادن نتیجه‌ی عملیات.
مثال:
مدیریت درخواست‌های مختلف در مسیر API users/[id].js:

// pages/api/users/[id].js
export default function handler(req, res) {
  const { id } = req.query;

  switch (req.method) {
    case 'GET':
      // دریافت کاربر با id
      res.status(200).json({ id, name: 'علی' });
      break;
    case 'PUT':
      // به‌روزرسانی کاربر با id
      res.status(200).json({ id, name: 'رضا' });
      break;
    case 'DELETE':
      // حذف کاربر با id
      res.status(200).json({ message: 'کاربر حذف شد' });
      break;
    default:
      res.status(405).json({ message: 'روش غیرمجاز' });
  }
}

توضیحات بیشتر:
مسیر داینامیک: استفاده از براکت‌ها ([id]) در نام فایل اجازه می‌دهد تا مسیرهای داینامیک مانند /api/users/1، /api/users/2 و غیره را مدیریت کنید.
مدیریت متدها: با استفاده از ساختار switch یا if-else می‌توانید رفتار API را بر اساس نوع درخواست تنظیم کنید.
ارسال پاسخ مناسب: ارسال پیام‌های واضح و کدهای وضعیت HTTP صحیح برای بهبود تجربه‌ی کاربری و توسعه‌دهندگان.

اتصال به پایگاه داده‌ها از طریق API Routes

یکی از کاربردهای اصلی API Routes، اتصال به پایگاه داده‌ها برای مدیریت و ذخیره‌ی داده‌ها است. شما می‌توانید از انواع پایگاه داده‌ها مانند MongoDB، PostgreSQL یا MySQL استفاده کنید و عملیات CRUD را بر روی آن‌ها انجام دهید.

ویژگی‌ها:
اتصال به پایگاه داده: امکان اتصال به پایگاه داده‌های مختلف با استفاده از کتابخانه‌های مناسب.
مدیریت تراکنش‌ها: امکان انجام تراکنش‌های پیچیده برای تضمین صحت داده‌ها.
بهینه‌سازی عملکرد: استفاده از روش‌های بهینه برای خواندن و نوشتن داده‌ها.
مثال با MongoDB:
اتصال به پایگاه داده‌ی MongoDB و بازگرداندن لیست محصولات:

// pages/api/products.js
import { MongoClient } from 'mongodb';

const uri = process.env.MONGODB_URI;

export default async function handler(req, res) {
  const client = new MongoClient(uri, {
    useNewUrlParser: true,
    useUnifiedTopology: true,
  });

  try {
    await client.connect();
    const database = client.db('shop');
    const products = database.collection('products');

    if (req.method === 'GET') {
      const allProducts = await products.find({}).toArray();
      res.status(200).json(allProducts);
    } else if (req.method === 'POST') {
      const product = req.body;
      const result = await products.insertOne(product);
      res.status(201).json(result.ops[0]);
    } else {
      res.status(405).json({ message: 'روش غیرمجاز' });
    }
  } catch (error) {
    console.error(error);
    res.status(500).json({ message: 'خطای سرور' });
  } finally {
    await client.close();
  }
}

توضیحات بیشتر:
استفاده از متغیرهای محیطی: برای محافظت از اطلاعات حساس مانند رشته‌ی اتصال پایگاه داده، از متغیرهای محیطی (.env) استفاده کنید.
مدیریت اتصال: با استفاده از try-catch-finally می‌توانید اتصال به پایگاه داده را مدیریت کرده و از بسته شدن صحیح اتصال اطمینان حاصل کنید.
عملیات CRUD: علاوه بر GET و POST، می‌توانید متدهای دیگری مانند PUT و DELETE را برای مدیریت کامل داده‌ها اضافه کنید.

اعتبارسنجی داده‌ها و مدیریت خطاها

برای اطمینان از صحت داده‌های ورودی و جلوگیری از ورود داده‌های مخرب، اعتبارسنجی داده‌ها و مدیریت خطاها بسیار اهمیت دارد. استفاده از کتابخانه‌هایی مانند Joi یا Yup می‌تواند به شما در این زمینه کمک کند.

ویژگی‌ها:
اعتبارسنجی داده‌ها: اطمینان از اینکه داده‌های ورودی با الگوهای مورد انتظار مطابقت دارند.
مدیریت خطاها: ارسال پیام‌های خطای واضح و قابل فهم به مشتریان در صورت بروز خطا.
افزایش امنیت: جلوگیری از حملات مخرب مانند SQL Injection یا XSS با اعتبارسنجی صحیح داده‌ها.
مثال با Joi:
اعتبارسنجی داده‌های ورودی با استفاده از Joi:

// pages/api/users.js
import Joi from 'joi';

const schema = Joi.object({
  name: Joi.string().min(3).required(),
  email: Joi.string().email().required(),
  age: Joi.number().integer().min(18).required(),
});

export default function handler(req, res) {
  if (req.method === 'POST') {
    const { error, value } = schema.validate(req.body);

    if (error) {
      return res.status(400).json({ message: error.details[0].message });
    }

    // ذخیره کاربر جدید در پایگاه داده (مثال)
    const newUser = { id: 3, ...value };
    res.status(201).json(newUser);
  } else if (req.method === 'GET') {
    // بازگرداندن لیست کاربران
    res.status(200).json([
      { id: 1, name: 'علی', email: 'ali@example.com', age: 25 },
      { id: 2, name: 'رضا', email: 'reza@example.com', age: 30 },
    ]);
  } else {
    res.status(405).json({ message: 'روش غیرمجاز' });
  }
}

توضیحات بیشتر:
تعریف اسکیمای داده: با استفاده از Joi.object می‌توانید اسکیمای داده‌های مورد انتظار را تعریف کنید.
اعتبارسنجی داده‌ها: با فراخوانی schema.validate(req.body)، داده‌های ورودی را بررسی می‌کنید و در صورت وجود خطا، پیام مناسبی را به مشتری ارسال می‌کنید.
مدیریت خطاهای سفارشی: ارسال پیام‌های خطای سفارشی به مشتریان برای توضیح دلیل خطا و نحوه‌ی اصلاح آن‌ها.

مثال پیشرفته‌تر با مدیریت خطاهای چند سطحی:

مدیریت خطاهای پیچیده‌تر با بررسی انواع مختلف خطاها:

// pages/api/products/[id].js
import Joi from 'joi';
import { MongoClient, ObjectId } from 'mongodb';

const schema = Joi.object({
  name: Joi.string().min(3).required(),
  price: Joi.number().positive().required(),
});

const uri = process.env.MONGODB_URI;

export default async function handler(req, res) {
  const { id } = req.query;
  const client = new MongoClient(uri, {
    useNewUrlParser: true,
    useUnifiedTopology: true,
  });

  try {
    await client.connect();
    const database = client.db('shop');
    const products = database.collection('products');

    if (req.method === 'GET') {
      const product = await products.findOne({ _id: new ObjectId(id) });
      if (!product) {
        return res.status(404).json({ message: 'محصول یافت نشد' });
      }
      res.status(200).json(product);
    } else if (req.method === 'PUT') {
      const { error, value } = schema.validate(req.body);
      if (error) {
        return res.status(400).json({ message: error.details[0].message });
      }

      const updatedProduct = await products.updateOne(
        { _id: new ObjectId(id) },
        { $set: value }
      );

      if (updatedProduct.matchedCount === 0) {
        return res.status(404).json({ message: 'محصول یافت نشد' });
      }

      res.status(200).json({ message: 'محصول به‌روزرسانی شد' });
    } else if (req.method === 'DELETE') {
      const deletedProduct = await products.deleteOne({ _id: new ObjectId(id) });
      if (deletedProduct.deletedCount === 0) {
        return res.status(404).json({ message: 'محصول یافت نشد' });
      }
      res.status(200).json({ message: 'محصول حذف شد' });
    } else {
      res.status(405).json({ message: 'روش غیرمجاز' });
    }
  } catch (error) {
    console.error(error);
    res.status(500).json({ message: 'خطای سرور' });
  } finally {
    await client.close();
  }
}

توضیحات بیشتر:
مدیریت خطاهای 404: ارسال پیام خطا در صورت عدم یافتن داده‌ی مورد نظر.
مدیریت خطاهای 400: ارسال پیام خطا در صورت عدم تطابق داده‌های ورودی با اسکیمای تعریف‌شده.
مدیریت خطاهای 500: ارسال پیام خطا در صورت بروز خطاهای سروری.
استفاده از ObjectId: تبدیل شناسه‌های متنی به ObjectId برای جستجو در پایگاه داده‌ی MongoDB.

بهترین روش‌ها و نکات امنیتی

برای اطمینان از عملکرد بهینه و ایمن API Routes در مبانی Next.js، رعایت برخی از بهترین روش‌ها و نکات امنیتی ضروری است.

بهترین روش‌ها:
تفکیک مسیرهای API: سازمان‌دهی مسیرهای API به گونه‌ای که هر مسیر مسئول یک منطق خاص باشد.
استفاده از Middleware: افزودن لایه‌های میان‌بر برای انجام عملیات مشترک مانند احراز هویت یا لاگ‌گذاری.
مستندسازی API: نگهداری مستندات کامل و به‌روز از تمامی نقاط انتهایی API برای تسهیل توسعه‌دهندگان دیگر.
مدیریت ورودی‌ها: همیشه داده‌های ورودی را اعتبارسنجی و پاکسازی کنید تا از ورود داده‌های مخرب جلوگیری شود.
نکات امنیتی:
احراز هویت و مجوزها: اطمینان حاصل کنید که تنها کاربران مجاز به دسترسی به نقاط انتهایی حساس API دسترسی دارند.
محافظت از داده‌های حساس: از متغیرهای محیطی برای ذخیره‌سازی اطلاعات حساس مانند رشته‌های اتصال پایگاه داده استفاده کنید و آن‌ها را در کدهای عمومی قرار ندهید.
محدود کردن نرخ درخواست‌ها (Rate Limiting): جلوگیری از حملات DDoS و سوء استفاده از API با محدود کردن تعداد درخواست‌های مجاز در یک بازه زمانی مشخص.
استفاده از HTTPS: اطمینان حاصل کنید که تمام درخواست‌ها از طریق HTTPS ارسال می‌شوند تا از انتقال امن داده‌ها اطمینان حاصل شود.
استفاده از CORS: تنظیم سیاست‌های CORS (Cross-Origin Resource Sharing) برای کنترل دسترسی به API از دامنه‌های مختلف.

مثال: افزودن احراز هویت با استفاده از Middleware

افزودن لایه‌ی احراز هویت به تمامی نقاط انتهایی API:

// middleware/auth.js
export default function authMiddleware(handler) {
  return async (req, res) => {
    const { authorization } = req.headers;

    if (!authorization || authorization !== 'Bearer YOUR_SECRET_TOKEN') {
      return res.status(401).json({ message: 'دسترسی غیرمجاز' });
    }

    return handler(req, res);
  };
}

استفاده از Middleware در یک نقطه انتهایی API:

// pages/api/secure-data.js
import authMiddleware from '../../middleware/auth';

function handler(req, res) {
  res.status(200).json({ data: 'داده‌های امن' });
}

export default authMiddleware(handler);

توضیحات بیشتر:
افزودن Middleware: با ایجاد یک تابع Middleware می‌توانید عملیات مشترک مانند احراز هویت را به صورت متمرکز مدیریت کنید.
استفاده از توکن‌های امن: از توکن‌های امن و پیچیده برای احراز هویت استفاده کنید و آن‌ها را به صورت مخفی نگه دارید.
پیاده‌سازی کنترل دسترسی: تنظیم مجوزهای دسترسی برای نقاط انتهایی مختلف API بر اساس نقش‌های کاربران.
در این بخش از مبانی Next.js، به بررسی جامع‌تری از مدیریت داده‌ها با استفاده از API Routes پرداختیم. از ایجاد و مدیریت نقاط انتهایی API، مدیریت انواع مختلف درخواست‌های HTTP برای انجام عملیات CRUD، اتصال به پایگاه داده‌ها، اعتبارسنجی داده‌ها و مدیریت خطاها، تا رعایت بهترین روش‌ها و نکات امنیتی، تمامی جنبه‌های مهم این موضوع را پوشش دادیم. با تسلط بر این مفاهیم، می‌توانید APIهای قدرتمند و ایمنی را برای اپلیکیشن‌های وب خود با Next.js توسعه دهید.

نتیجه‌گیری

در این مبانی Next.js مقاله، ما به بررسی جامع و کاملی از امکانات و قابلیت‌های این فریم‌ورک قدرتمند پرداختیم. از ایجاد و مدیریت صفحات و مسیرها، استایل‌دهی به صفحات با استفاده از روش‌های مختلف مانند CSS، Sass، CSS Modules، styled-jsx، و کتابخانه‌های CSS-in-JS مانند styled-components و Emotion، تا استفاده از کامپوننت‌های React برای ساختاردهی رابط کاربری و مدیریت وضعیت با Context API و Hooks، تمامی جنبه‌های کلیدی مبانی Next.js را پوشش دادیم.

همچنین، نحوه‌ی مدیریت داده‌ها با استفاده از API Routes را به تفصیل بررسی کردیم؛ از ایجاد نقاط انتهایی API، مدیریت انواع درخواست‌های HTTP برای انجام عملیات CRUD، اتصال به پایگاه داده‌ها مانند MongoDB، PostgreSQL و MySQL، تا اعتبارسنجی داده‌ها و مدیریت خطاها. همچنین بهترین روش‌ها و نکات امنیتی برای توسعه APIهای ایمن و بهینه با مبانی Next.js را مورد بحث قرار دادیم.

تسلط بر این مبانی Next.js به شما امکان می‌دهد تا اپلیکیشن‌های وب پیشرفته، مقیاس‌پذیر و کارآمدی را توسعه دهید که هم از نظر عملکردی و هم از نظر تجربه کاربری برتر باشند.

 

آموزش مبانی Next.js

دیدگاه های شما

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *